Αν σας ζητούσαμε να σκεφτείτε τις πιο διάσημες μάρκες παγκοσμίως, το πιθανότερο είναι ότι κατευθείαν θα φέρνατε στο μυαλό σας τα σήματά τους, ίσως χρώματα, σχήματα ή ακόμα και γραμματοσειρές. Σκεφτείτε την Coca-Cola (σήμα), τη σοκολάτα Milka (μωβ χρώμα), την Apple (σχήμα μήλου) ή τα McDonalds (το γράμμα «Μ» με τη γνωστή αναγνωρίσιμη γραμματοσειρά).
Αυτό δεν συνέβη τυχαία για αυτές τις μάρκες.
Είναι πιθανότερο, ή μάλλον βέβαιο, ότι για την ανάπτυξη αυτού του ιδανικού σήματος, την επιλογή του τέλειου χρωματισμού και τη χρήση της σωστής γραμματοσειράς, μια ομάδα ανθρώπων δαπάνησε πολύ χρόνο και χρήμα.
Στην ιστορία της διαφήμισης και του σχεδιασμού έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες σχετικά με το πώς οι άνθρωποι αντιδρούν σε διαφορετικά χρώματα, σχήματα, γραμματοσειρές…υπάρχουν ολόκληρα βιβλία ψυχολογίας με θέμα τα χρώματα και τις γραμμές κι ίσως εκατομμύρια σελίδες στο διαδίκτυο για το πώς να σχεδιάσεις το τέλειο σήμα. Διάφορα ερευνητικά πρακτορεία προσφέρουν εργαλεία νευροεπιστήμης των καταναλωτών για να βοηθήσουν τις εταιρίες να κατανοήσουν τι θα προτιμούσαν ή ενέκριναν οι καταναλωτές τους.
Και οι υπεύθυνοι μάρκετινγκ χρησιμοποιούν τα στοιχεία αυτά στη διαμόρφωση της μάρκας για να μεταφέρουν μια αίσθηση ποιότητας ή να μεταδώσουν κάποιο μήνυμα.
Αυτό, γιατί ο σχεδιασμός των προϊόντων βοηθά την προσέλκυση του κοινού και επιτρέπει την εύκολη μεταφορά του επιθυμητού μηνύματος.
Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το παράδειγμα της «ΙΚΕΑ», που πετυχαίνει πάντα να παρουσιάζει τα οφέλη των προϊόντων της με πολύ δημιουργικό τρόπο, απευθυνόμενη στην οξυδέρκεια των καταναλωτών της. Στην προκειμένη περίπτωση, δημιούργησε ένα εργαλείο που κάνει τη μαγειρική εύκολη και διασκεδαστική υπόθεση, προωθώντας ταυτόχρονα τα προϊόντα της με έναν πολύ ευγενικό τρόπο.
Με τόσες πηγές πληροφοριών που αγωνίζονται να κερδίσουν την προσοχή μας σήμερα (εμπορικές και μη εμπορικές), ο άψογος σχεδιασμός αποτελεί έναν από τους καλύτερους τρόπους να ξεχωρίσει και να διαφοροποιηθεί κανείς.
Η δύναμη της φύσης οδηγεί τον άνθρωπο να προσαρμόζει εύκολα τις αισθήσεις του και να εξουδετερώνει τις αυθόρμητες αντιδράσεις του, έτσι ώστε να αποφεύγει την εξουθένωση του εγκεφάλου. Με απλά λόγια, αν παρατηρούσαμε την παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητάς μας, το μυαλό μας θα υπερφορτωνόταν και κυριολεκτικά θα…καιγόταν! J
Γι’ αυτό, αν επιθυμούμε έναν καλό σχεδιασμό θα πρέπει να μπούμε στη θέση της ομάδας – στόχου μας, προκειμένου να προσδιορίσουμε με ακρίβεια ποιο στοιχείο θα έκανε τον σχεδιασμό μας να ξεχωρίζει και τι θα περνούσε απαρατήρητο.
Κι αυτό, γιατί η επιτυχία κάθε οπτικής εξιστόρησης εξαρτάται κυρίως από το ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ.